OJCIEC  I  DZIECKO  Każdemu człowiekowi potrzebne jest szczęśliwe dzieciństwo. To na nim właśnie oprze swoją przyszłość. Dzieci obserwują swoją rodzinę, a w przyszłości same wykorzystają wzorce zaczerpnięte z domu. Bardzo ważną rzeczą jest to, żeby dziecko mogło liczyć zarówno na matkę, jak i ojca, który jest bardzo potrzebny podczas wychowania.

Dzieci, choć nie zawsze o tym mówią mają wobec swoich ojców oczekiwania. Chcą, by ich ojciec był wobec nich czuły, kochający, poświęcał im czas. Dzieci pragną, choć niektórym trudno się do tego przyznać, żeby ich tata od czasu do czasu je przytulił, pocałował, pogłaskał po głowie.

Istotną rolę ojciec odgrywa zwłaszcza podczas wychowywania syna, który kiedyś wyrośnie na mężczyznę. Młodzieniec cały czas obserwuje swego tatę, a w przyszłości bardzo często powiela jego zachowanie. Ojciec jest pierwszym i najważniejszym źródłem, z którego młodzi chłopcy uczą się jak być mężczyznami. Nieprawdą jest więc mit, że kobieta powinna się zajmować obowiązkami domowymi i wychowaniem dziecka, a ojciec dbać o to by zapewnić swojej rodzinie byt. Na szczęście te założenie już coraz bardziej schodzi na margines myślenia. Niemniej jednak jeszcze dziś można się spotkać z takimi opiniami.

Matce trudno jest samodzielnie wychować swoje dziecko. W procesie wychowania osobną rolę spełnia matka i ojciec. Matka zapewnia dziecku ciepło, troszczy się o swoją pociechę. Wynika to z innej niż mężczyzn psychiki. Ojciec z kolei powinien wprowadzić do domu rodzinnego poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji.

Zarówno matce, jak i ojcu trudno jest podołać obowiązkom rodzicielskim. Szczególnie istotne jest to, żeby być dla dzieci kimś ważnym. Niejeden ojciec stanowi dla swej pociechy wzór do naśladowania. Ważne jest jednak, to by być autorytetem nie przez pokazanie, kto jest silniejszy, złość itp., lecz poprzez poświęcanie się dla dziecka, znalezienie chwili czasu na wysłuchanie jego trosk.

Wielu mężczyzn ma spore problemy w wychowaniu dzieci, gdyż czują się niedowartościowani, są zakompleksieni. Nie czują się w pełni docenieni jako mężczyźni. Taka postawa sprawia, że uciekają oni w wir pracy. Chcą tym samym pokazać, że potrafią osiągnąć sukces, co ich zdaniem jest miarą męstwa. Niestety są to pozory, bo mężczyzna nie może się czuć spełniony, jeżeli nie wpasuje się w rolę ojca.

Pierwsze kroki zmierzające ku dobremu ojcostwu zwykle się nie udają. Nikt nie rodzi się przecież od razu dobrym ojcem lub matką. Trzeba wypracować w sobie umiejętność postępowania z dziećmi. Ważne jest, żeby się nie załamywać. Nie będzie to niczemu służyło. Trzeba uświadomić sobie, że każdy z nas ma chwilę słabości i nie zawsze wszystko będzie się udawało.

Relacje pomiędzy ojcem a dzieckiem przynoszą obopólne korzyści. Jeżeli są one dobre, to zarówno tata jak i jego dziecko zmieniają się na lepsze. Ojciec poprzez zaangażowanie w wychowanie coraz bardziej się doskonali. Zmuszony jest bowiem do obowiązkowości, odpowiedzialności. Staje się też bardziej wrażliwy niż wcześniej.

Zanim mężczyzna zostanie dojrzałym ojcem, czeka go wiele pracy. Z czasem, jednak dochodzi do perfekcji. Dojrzałego ojca cechuje przede wszystkim: autorytet, zaufanie członków rodziny, bezwarunkowa miłość, ofiarowany czas.

Bardzo ważną zasadą wychowania jest wzajemne zaufanie. Ojciec musi być prawdomówny względem swego dziecka. Nie powinien go oszukiwać. To nikomu nie służy. Jeżeli pociecha odkryje, że tata parę razy ją okłamał to do jego słów będzie podchodziła z rezerwą i zastanowi się zanim uwierzy swojemu ojcu.

Jeżeli dziecko zaufa swemu ojcu, to samo zacznie mu się zwierzać ze swoich problemów. W ten sposób ojciec stanie się bliskim powiernikiem swej pociechy. Pomoże mu przetrwać trudne chwile. Niejednokrotnie zdarza się, że dziecko ma jakąś tajemnicę przed rodzicami. Ci z kolei chcą dowiedzieć się, co trapi ich syna czy córkę. Dziecko prawdopodobnie nie odpowie na te pytanie, jeżeli nie będzie ufać swoim rodzicom. Ważne jest więc, aby nauczyć dziecko, że trzeba mówić tylko i wyłącznie prawdę. Aktualna jest zasada zaufanie rodzi zaufanie.

Niezwykle ważną cechą, jaką powinien posiadać dojrzały ojciec jest autorytet. Do tego, żeby być autorytetem dla dziecka nie potrzebne jest zajmowanie kierowniczego stanowiska w pracy, wysoki status społeczny, stan ekonomiczny. Najogólniej można powiedzieć, że być ojcem- znaczy oddać się do dyspozycji swoich dzieci [1].

Niestety wielu ojcom nie udaje się być dla swojego dziecka autorytetem, a ponieważ jest to dla nich ważne próbują to osiągnąć w inny sposób. Niektórzy krzyczą na dzieci, stosują względem nich przemoc. Stają się despotami. Chcą w ten sposób zyskać uznanie swojego dziecka. Droga ta prowadzi donikąd. Dzieciństwo zwieńczone strachem źle wpływa na dalszy rozwój emocjonalny dziecka.

Coraz częściej mężczyźni budują swoje więzi z dzieckiem na zasadzie partnerstwa. Takie rozwiązanie nie jest dobre. Ojciec, choćby nie wiem jak bardzo się starał nigdy nie zostanie potraktowany przez swoją pociechę jak kolega. Dziecko, natomiast potrzebuje mieć autorytet, a jeżeli nie znajdzie go w osobie ojca, będzie go szukało, gdzie indziej, co niekoniecznie okaże się owocne w skutkach.

Ważne jest, aby miłość ojca do dziecka była bezwarunkowa. Oczywiste jest, że każdy potrzebuje czułości ze strony własnego taty. Niestety wielu ojców popełnia poważny błąd, kocha dziecko za jego osiągnięcia. Taka postawa jest zła. Pociecha chce być kochana. Stara się spodobać ojcu, jednak nie zawsze się to udaje. Dziecko pragnie być coraz lepsze i nigdy nie jest do końca zadowolone. Zawsze będzie się czuło niedowartościowane. W przyszłości prawdopodobnie stanie się wierną kopią własnego ojca.

Młodzi ludzie nie zawsze potrafią radzić sobie z problemami. Często popadają w depresję, całkowicie się załamują na skutek niepowodzeń życiowych. Takie zachowanie wynika z faktu, że dzieci, nastolatki nie są jeszcze na tyle dojrzałe, żeby uporać się z problemami. W tym właśnie powinni pomóc rodzice. Ich zadaniem jest nauczenie swej pociechy godnego przeżywania ciosów od życia, porażek, umiejętności przyznania się do błędu. Bez tych cech dziecku będzie trudno w dorosłym życiu.

Ważne w wychowaniu jest to, żeby nie ograniczać dziecka. Musi ono czuć, chociaż odrobinę wolności. Jeżeli ojciec będzie na siłę próbował wmusić swemu dziecku pewne zasady, to pociecha nie będzie chciała ich przestrzegać. Dziecko trzeba umiejętnie pokierować, ale niczego mu nie narzucać. Trzeba podsuwać różne myśli i liczyć na to, że syn, córka opierając się na wzorcach swoich rodziców będą kierowały się w życiu zasadami, które chcą im przekazać rodzice.

Relacje pomiędzy ojcem, a dzieckiem nigdy nie będą dobre, jeżeli ojciec nie znajdzie czasu dla swojej pociechy. Dziecko musi wiedzieć, że w razie problemów zawsze może się zwrócić do ojca, który będzie miał czas, by chwilę porozmawiać. Nie oznacza to, że ojciec musi zrezygnować z kariery zawodowej, by poświęcić chwilę dla pociechy. Jedno drugiemu nie przeszkadza. Wysłuchanie własnego dziecka nie trwa przecież tyle czasu. Można, nawet zajmować się w tym czasie czymś innym, np. naprawiać sprzęt domowy, odpoczywać w fotelu po ciężkim dniu. Dziecko z pewnością doceni to, że ojciec poświęca dla niego każdą chwilę, nawet jeżeli jest bardzo zapracowany.

Być dobrym ojcem nie jest łatwo. Trzeba być cierpliwy i nie ustawać w trudach wychowania. Nie można wziąć sobie urlopu od bycia dobrym tatą. Nie można przez jakiś czas mieć chłodnych stosunków z dzieckiem, a nagle oczekiwać, że obdarzy ono zaufaniem. Nie wolno jednak się poddawać, gdyż jesteśmy tylko ludźmi i każdemu mogą się zdarzyć gorsze i lepsze chwile w życiu.